Andrieskerk

Met de bouw van de Andrieskerk is aan het einde van de 13e eeuw begonnen. Vermoedelijk bestond de tufstenen kerk uit een éénbeukig Romaans schip met koor. Aan de noordzijde bevond zich een kapel of aanbouw die gebruikt werd als sacristie. Aan de westzijde verrees een eveneens uit tufsteen opgebouwde toren. In de tweede helft van de 15e eeuw werd het Romaanse schip verhoogd en vergroot tot een pseudo-basiliek. Aan de noord- en zuidzijde werd het schip met zijbeuken uitgebreid. Middenschip en zijbeuken kregen een houten tongewelf. Op deze wijze ontstond de hoofdvorm van een laatgotische kerk, zoals we deze thans nog kennen. De Andrieskerk was en is nog steeds een "levend monument", waarmee in de afgelopen ca. zevenhonderd jaar veel meer is gebeurd, dan in dit kort bestek kan worden weergegeven. De kerk zowel als de toren, het exterieur en het interieur, de klokken en het meubilair, alles is steeds onderwerp geweest van aanpassing, verbetering en vooral bestendiging van dit laatgotische monument. Enkele grote restauraties vonden plaats in de jaren 1884-1886, 1948-1953 en 1990-1992. Thans bevinden wij ons in de beginjaren van een omvangrijk tienjarig onderhoudsplan, dat met hetzelfde oogmerk in gang is gezet: de Andrieskerk ook voor de generaties na ons historisch verantwoord te bewaren.  

In het gehele jaar is er bezichtiging mogelijk voor groepen. Hiervoor dient u contact op te nemen met de koster van de Andrieskerk, de heer H. van Alfen, telefoon 0343 – 454308.